Op dit weblog streef ik er naar om met een zekere regelmaat en in een min of meer chronologische volgorde alle schetsen, illustraties (en hun toepassingen), die ik vanaf 1988 tot 2004 voor het Land van Ooit heb gemaakt- men noemde mij Opperhoftekenmeester - te ontsluiten. Dit tot genoegen - hoop ik - van de velen die het Land nog altijd een warm hart toedragen.



Klik op de afbeeldingen voor een grotere versie



zaterdag 18 juli 2009

Op de valreep!



Want het zwemhansopje en de wandelschoenen zijn verzameld, dus bepakt en bezakt zakken wij morgen af om in de buurt van de Golf van Biskaye een week of drie eens lekker uit te waaien.
Halverwege augustus pak ik de draad weer op. Graag tot dan!

vrijdag 3 juli 2009

Het eerste prentenboek

Tot besluit van dit drieluik over de totstandkoming van het eerste prentenboek van het Land van Ooit presenteer ik hier integraal en in de juiste volgorde het hele boek per spread inclusief een aantal toepassingen bij enkele illustraties.
Uiteraard te beginnen met de omslagillustratie. Waarom deze illustratie gespiegeld is afgebeeld heb ik al omstandig uitgelegd in één van de reacties op de vorige post.



Bij de illustraties voor de schutbladen was het meteen al raak. Niet lang na het verschijnen van het boek ontdekte ik tot mijn niet geringe verbazing en genoegen dat deze plaatjes op diverse manieren waren toegepast, zoals op frietbakjes en enveloppen.






Van Marc zelf kreeg ik een gesigneerd exemplaar van het boek mét opdracht. ik ben nog altijd trots op de benaming tekenpenridder, dat dekt de lading nog steeds redelijk, denk ik.





Een paar jaar later zag ik in de folder van AD-13 (2001) dat Kraspach - het zwaard van Graniet - duidelijk gemodelleerd was naar bovenstaande illustratie.



We hebben het in een vorige aflevering ook uitgebreid gehad over de kostuums, o.a. over die van Snip Snap Lieve. In de folder van AD-15 (2003) zag ik voor het eerst dat er een japon was gemaakt die duidelijk geïnspireerd was op mijn illustratie. Oordeel zelf.


En in hetzelfde jaar - het Land van Ooit bestond toen 15 jaar - verscheen onderstaand artikel in het Brabants Dagblad. Ik herinner me een spectaculaire presentatie van de mooiste creaties die ooit door Ooit zijn gemaakt.







Ook over het toernooiveld is al veel gezegd, o.a. dat er smuldozen van werden gemaakt, maar dat was niet het enige.








Deze illustratie van Takkar beschouw ik nog altijd als de beste uit deze serie. Ik heb hem dan ook ingestuurd voor de BNO Illustratie Jaarprijs 1999, de jaarlijkse verkiezing van de beste illustratie door de Beroepsvereniging van Nederlandse Ontwerpers. Takkar schopte het tot een officiële nominatie (maar won helaas niet).



Ook het kostuum van Gorol meende ik op een gegeven moment te herkennen op een fotootje uit de folder van AD-13.



En ook stond er een foto in dezelfde folder waar Lapis Lazula in te herkennen is.


In AD-16 (2004) kwam er een flyer uit, waarop in ieder geval het dekkleed van het paard zonder enige twijfel op mijn illustratie is gebaseerd.


Het heeft helemaal niets te maken met het onderwerp van deze aflevering maar de keerzijde van deze flyer moet voor onze Lego-wonderjongen Paul toch wel een verrassing zijn, tenzij hij het natuurlijk allang wist, van die Lego-kastelendagen in Ooit in 2004. Misschien was hij er zelfs wel bij.
Het is wel toevallig dat net op deze foto Snip Snap Lieve en Graniet samen bezig zijn om een optrekje te bouwen.


Ook werd er van de illustratie van Lapis Lazula een tijdje later dubbelzijdig bedrukt briefpapier gemaakt. De bijbehorende enveloppen zijn eerder in deze post al voorbijgekomen.






Toen ik deze pagina zag, schrok ik nogal. Het hart komt beslist niet uit mijn koker. Ik vond het iets teveel van het goede en nogal kitcherig - excusez le mot.
Tenslotte bestond eigenlijk de hele rôbe van Snip Snap Lieve al uit hartjes en ook haar loper krulde zich genoeglijk in hartelijke vormen. Maar goed, het kon niet meer ongedaan gemaakt worden en ik heb er in de loop van de tijd wel mee leren leven.

Tot zover mijn wederwaardigheden betreffende het eerste boek. Volgende keer doe ik gewoon weer een landkaart.