Hohoho, Kerst enzo!

Niet lang na de Makei-kleurplaat werd mij gevraagd om nog een andere te maken. Dit keer was de opdrachtgever Peijnenburg en het onderwerp van de plaat was een kerstscène ter promotie van Kapitein Koek, één van hun producten.
Ter inspiratie en als voorbeeld werd mij een tweetal leaflets overhandigd van de Kerstshow@ooit die in de kerstvakantie van 2003 in de Koningssael en het aangrenzende Kersttheater gehouden zou worden. Verder kreeg ik een serie voorbeelden van Kapitein Koek-karakters mee, omdat het de bedoeling was enkele daarvan in de kleurplaat op te nemen.
Ziehier de voor- en achterzijde van beide leaflets en de Kapitein Koek-karakters.

Ik produceerde de volgende schets.

Dit maakte bij Marjan een hele waslijst aan op- en aanmerkingen los.....

......die ik gewillig één voor één afliep en na verbetering afvinkte. Dit resulteerde in de volgende, verbeterde versie.

En nòg was Marjan niet helemaal tevreden, getuige de volgende extra wensenlijst!

Nadat ook deze aanpassingen waren gedaan, keurde Marjan uiteindelijk de schets goed.

Hoewel, Graniet keek eerlijk gezegd wel een beetje leip uit zijn ogen, dus ook dat nog maar even veranderd.

Dat was beter! Of-ie nog in te kleuren was, heb ik nooit meer gehoord, maar dit was het resultaat.

En omdat ik toch al zo lekker bezig was, kon ik net zo goed ook maar meteen een versie maken voor het Land van Ooit zelf, met in plaats van de Kapitein Koek-karakters een stel kinderen. Ook deze schets was niet onmiddelijk in orde, maar het aantal gewenste aanpassingen bleef in dit geval binnen de perken.

Of deze kleurplaat gebruikt is of succesvol was, weet ik niet, want ik heb er nooit meer iets van gezien of gehoord. Ook niet of er kinderen zijn geweest die hem daadwerkelijk hebben ingekleurd.

Als afsluiting van deze aflevering en omdat het bijna Oud en Nieuw is, maak ik van de gelegenheid gebruik om iedereen een hele gezellige jaarwisseling en een buitengewoon

te wensen!!

Kleurloze commercie!

Nu ik dan toch de draad weer opgepakt heb kan ik net zo goed maar even doorpakken, want de twee volgende afleveringen hebben niet helemaal mijn affiniteit. Iets teveel commercie, als je het mij vraagt, maar ik kan er simpelweg niet omheen.
Hoe dan ook, er moest een Ooitse kleurplaat komen voor een bakkerij of bakkersbedrijf of iets dergelijks, die voor zijn commerciële activiteiten het Land van Ooit had ingeschakeld. En Ooit mij weer, natuurlijk.
Op zeker moment kreeg ik dus een kopie van een kennelijk door hen al langere tijd gebruikte kleurplaat voorzien van hun logo, waarbij het vooral ging om de wandelende gebakjes, want die moesten in de nieuwe kleurplaat terugkomen, alsmede een synopsis van de setting waarin de Ooitse versie van de kleurplaat moest worden uitgevoerd.

Mijn eerste schets is niet overgeleverd, maar naar aanleiding van de onderstaande opmerkingen kan ik opmaken dat Makei vooral in potten en pannen heeft moeten staan roeren; eerlijk gezegd kan ik het me niet meer herinneren. Ik kan me alleen herinneren dat er nogal wat haast achter zat.

In ieder geval resulteerde dit in onderstaande variant, die ik kennelijk zonder verdere aanpassingen heb kunnen uitwerken.

Dit is overigens de eerste en enige keer dat Makei uit mijn pen is gevloeid.

Belofte maakt schuld!

Ziezo, daar ben ik eindelijk weer!
Ik heb jullie geduld dit keer wel erg op de proef gesteld, vrees ik.
Ik heb een volgende aflevering steeds maar voor me uitgeschoven, omdat het eind nu echt in zicht is, veronderstel ik.
En bovendien wist ik niet goed hoe ik het resterende materiaal op een goeie manier moest presenteren, maar ik denk dat ik er nu wel uit ben.

Maar allereerst moet ik nog een belofte nakomen.

In de reacties op "Nog één keer!" van 13 juli 2010, vertelde Marjolein over haar Ooitberen-collectie:

"En dan ook nog mijn beren. (.....) Ga in ooit zitten kostuums bestuderen (en uittekenen) en dan thuis in klein formaat (de beren zijn ongeveer 30 cm.)de kostuums zo precies mogelijk namaken. De beren maak ik ook zelf zo kan je leuk persoonlijke dingen zoals beren met lang haar en vlechten maken."

Op mijn vraag of ze Rak bijvoorbeeld ook had gemaakt en of het mogelijk was om sommige karakters wat beter te kunnen zien, stuurde ze mij vervolgens een mailtje met een serie foto's van beren die (nog) niet op haar site te zien zijn. Ze schreef erbij:

Hoi John,

Ben even op zoek geweest naar foto's van m'n beren. Het zijn niet m'n beste foto's maar de rest kan ik nu even niet bij komen. Het geeft in ieder geval wel een iets duidelijker beeld denk ik.

Groeten,
Marjolein Rensink

Mijn reactie:

Beste Marjolein,

Wat een leuke en wonderlijke collectie! En bedankt dat je ze aan me wilde laten zien. Ik ga er zeker iets mee doen op Ooitgetekend. Tenminste, als je dat goed vindt?! Zijn ze te koop? En mag ik dan jouw email-adres vermelden i.v.m. eventuele vragen?

Groetjes
John

Waarop zij terug schreef:

Hoi John,

Ben benieuwd wat je plannen zijn maar ga gerust je gang! Mijn berige Ooiters zijn (helaas voor een ieder) NIET te koop. Ze blijven als Ooiters bij elkaar zoals het naar mijn idee hoort te zijn. Niemand verlaat de groep er komen er alleen zo af en toe een paar bij. De beren zijn one-of-a-kind dus ze worden ook niet nog een keertje gemaakt. Een heel enkele keer wel eenzelfde kostuum maar alleen als er in het levensechte Ooit ook meerdere personen zo rondliepen. In gevallen zoals bijvoorbeeld Rak en Pier die telkens een ander kostuum kregen heb ik lekker degene uitgezocht die ik (op moment van maken) het mooiste vond en daar zullen ze het mee moeten doen. Wat dat betreft zullen er altijd kostuums aan mijn collectie blijven ontbreken. Door de jaren heen zijn er zo veel verschillende figuren en kostuums de revue gepasseerd in Ooit dat ik nog wel even vooruit kan.

Groetjes
Marjolein

Dat is dan helder!
Maar hierbij tóch haar e-mail adres, want je weet maar nooit: excalibear@ziggo.nl

En tot slot uiteraard datgene waar het hier allemaal om gaat, de foto's van de Ooit-beren.

Staatsieportret

Arend de Chirurgijn

Briljant

Jean d'Orange

Jean-Pierre

Kloontje

MacCheck

Pierre-Bataille

Rak de Reiger

Rak en Troe

Stor de Bostor

Waterdrager

Zeeheer en Dekzwalker

Een chique briefpapier

....moest het worden. Ooit bestond in 2003 tenslotte 15 jaar! Het derde lustrum! En daar moest onder andere een gepast nieuw briefpapier voor worden gemaakt.
Na enig overleg besloten Marjan en ik als beeld te kiezen voor de Ooitzwanen, of liever gezegd, voor Rondalia en Wildebras.

Dit resulteerde in de volgende schets , waarbij ik een voorstel meestuurde voor de toepassing.

Afgezien van een kleine aanpassing - de bovenkant van de vleugel van Rondalia wilde Marjan graag wat hoger, ronder en ze had natuurlijk gelijk - werd deze schets zonder verdere omhaal goedgekeurd, waarna ik met uitwerking kon beginnen.

Ik wilde de zwanen een zekere mate van realisme meegeven, zodat ik vooral het verenkleed mooi kon detailleren.

Deze illustratie is eenieder natuurlijk welbekend, want hij siert al geruime tijd de titel van dit weblog. Ik heb voor deze tekening gekozen voor het bloghoofd, omdat ik vond dat er een zekere gedistingueerdheid uit spreekt en dat hij een sleutelmoment illustreert uit de mythologie van het Land van Ooit. Èn omdat ik hem gewoon mooi vind.

Maar in eerste instantie was het natuurlijk gewoon een briefhoofd en werd er een briefpapier van gemaakt . En uiteraard hoorde daar ook een enveloppe bij.

Nieuw werk, maar nog net niet helemaal!

Na een lange periode waarin Ooit ervoor koos om voornamelijk bestaand werk van mij te gebruiken, zoals in de voorgaande afleveringen is gebleken, brak er nu dan toch een tijd aan waarin langzaam maar zeker weer nieuwe tekeningen werden gevraagd. Maar in eerste instantie nog niet helemaal. Marjan wilde namelijk eerst een paar bestaande illustraties als het ware geactualiseerd hebben. Dat gold in ieder geval voor de gouden lijst, die ik dik 10 jaar daarvoor, n.l. in 1991, had gemaakt en waarover ik bericht heb in AD-4 op maandag 24 november 2008.
Het ging om volgende tekening.

Het was natuurlijk evident dat A. J. Kwak het veld moest ruimen en dat Jean d'Orange en Dame Grandeur de Bourgeoisie hun opwachting zouden maken. Verder moest Troe toch wel erg veel woester worden - liefst zoals ik hem al eerder had getekend in het eerste prentenboek Ridder Graniet - en verder moest Kloontje ook anders. Meer Kloontje-achtig, snap je?!

Sap de Aardwortel, de Zeeheer en de Freule van de Strakke Teugel mochten blijven, evenals uiteraard Graniet, de Luie Lakei en Kos met de Snor.
Dit alles betekende wel dat ik driftig moest gaan schuiven en na wat heen en weer gefax met Marjan resulteerde dit in deze nieuwe versie.

Deze definitieve schets heb ik vervolgens uitgewerkt in zwart/wit-lijn, maar ik heb nooit enige toepassing gezien. Ik heb er dus geen idee van of - en hoe - deze illustratie ooit is gebruikt.

Een andere verandering betrof een nog oudere illustratie.

In mijn bericht van donderdag 14 augustus 2008 met de titel 1000 Ooit Dingen stond o.a. het volgende:

-knip-

Een groeiposter is het nooit geworden en of deze tekening überhaupt ooit is gebruikt weet ik niet; volgens mij niet! Later heb ik wel een hele nieuwe versie gemaakt van deze ridder, die o.a. in een reclamecampagne (in 2004) is gebruikt, waarover later meer.

-knip-

En die nieuwe versie, daar kwam het nu dus ook van.
Zoals gezegd was de eerste illustratie veel te on-Ooits en daarom vroeg Marjan me om een echte Ooitse variant te bedenken. Om me op weg te helpen vertelde ze dat haar als voorbeeld de illustratie van Sterk de Ridderman uit het eerste prentenboek Ridder Graniet voor ogen stond.

Daar kon ik natuurlijk wel wat mee.

Deze opzet was eigenlijk helemaal goed, maar Marjan wilde vanzelfsprekend een pietsje meer dynamiek, dus graag ook nu weer - floep, floep, floep - wapperend haar en een dito sjerp met een mooie kwast! En de benen wat langer, als het kan!
Marc wilde graag een heel stoer zwaard, zo één met een heuse bloedgeul. En liefst ook met een gekartelde kling.
Oké, al goed, komt voor elkaar!

In de definitieve potloodversie heb ik het zwaard nog een klein beetje veranderd. Vervolgens heb ik deze illustratie in kleur uitgewerkt en heb er daarna lange tijd niets meer van gezien. Ook nu weer heb ik geen idee wat ermee gedaan is. Pas een jaar of twee later - in 2004 - verscheen deze illustratie op de achterkant van een bijlage bij het Brabants Dagblad, genaamd "Op stap in Brabant".
En dat is de enige toepassing die ik van deze tekening ken.