Op 7 december 1993 begon aan het eind van de werkdag plotseling mijn fax-machine te rammelen. Na verloop van tijd rolden er een zestal vrijwel onleesbare A4-tjes uit het apparaat. Ik heb ze bewaard. In de loop der jaren zijn ze nog wat fletser geworden maar aan de (on)leesbaarheid is niet veel veranderd.
Op de volgende fax staat onder het wapen het woord ZICHTZAK, dat nog wel te onderscheiden is, maar daaronder wordt het lastiger. Er staat "aangeboden door de gouverneur van het Land van Ooit". En daaronder een drietal portretten van Ooiters, waaronder in het midden de Gouverneur.
Op de volgende staat "Het Land van Ooit Anna Domino 5"! Curieus, omdat AD5 net een paar maandjes voorbij was. Daaronder onderscheiden we nog net een landkaartje van Nederland met de portretjes van Graniet en Kos. Om mij een hart onder de riem te steken schreef Marjan (want van haar kwamen deze faxen natuurlijk) in de kantlijn: "Moeilijk te zien hè John!" Dat kon je wel zeggen, ja!!!
De laatste twee waren weer iets minder onduidelijk, maar hoe dan ook, erg helder was het allemaal niet en ik kon er geen chocola van maken.
Gelukkig kwam de volgende dag zo rond het middaguur de verlossing. Wederom ratelde mijn dappere faxmasjien dat het een aard had. Dit keer waren het er maar liefst zeven. Met toelichtingen en instructies bij de zending van de dag daarvoor. Ziehier wat Marjan voor ogen had.
Voorwaar geen sinecure zou ik zeggen, dus na nog wat heen en weer gebeld te hebben met Marjan om alle onduidelijkheden op te helderen en een raming van tijd en kosten gemaakt te hebben, ben ik maar eens aan de slag gegaan met de voorzijde van de Postzak.
Om een beeld te schetsen van het wordingsproces van een illustratie en de wisselwerking tussen Marjan en mij en vooral ook haar veeleisendheid om tot het best mogelijke resultaat te komen gun ik mijn zeer gewaardeerde lezers dit keer een uitvoerig kijkje in de keuken. Dit verklaart meteen ook de reden waarom ik alle faxjes - zonder toentertijd precies te weten waarom - al die jaren toch maar heb bewaard; natuurlijk om ze uiteindelijk hier te kunnen laten zien.
Het begon met een eerste schets, die ik naar Marjan faxte; zij faxte mij dezelfde schets terug, voorzien van allerlei op- en aanmerkingen, ik paste de schets vervolgens aan en faxte hem terug naar Marjan, enz. enz.
Het begon met een eerste schets, die ik naar Marjan faxte; zij faxte mij dezelfde schets terug, voorzien van allerlei op- en aanmerkingen, ik paste de schets vervolgens aan en faxte hem terug naar Marjan, enz. enz.
Uiteindelijk werd deze schets goedgekeurd, maar voordat ik tot uitwerking kon overgaan kreeg ik eerst nog een drietal faxen met variaties in het formaat i.v.m. de frankeermachine.
Nadat ook dit aspect was gecontroleerd en aangepast kon ik de tekening in pen en inkt uit gaan werken. Ziehier het resultaat.
Voor de achterzijde van de postzak volgden we dezelfde methode. Dit keer echter bereikten we veel sneller overeenstemming over het resultaat.
....en de uitgewerkte z/w-lijn versie.
Ook bij deze moest er weer een variant komen voor een kabinet-enveloppe.
Uiteindelijk leverde dit alles de volgende toepassingen op. Van de grote (folio)enveloppe heb ik alleen een oranje versie; waarschijnlijk is deze enveloppe in verschillende kleuren gedrukt, zoals dat ook het geval is met de kabinetversie, waarvan ik nog drie kleurversies heb.
En verder was er natuurlijk ook nog de leszak. Ook bij deze illustratie volgden we weer dezelfde beproefde methode.
Zoals Marjan in de briefing voor de leszak al had aangegeven, had ze een variant op de groeiposter-ridder in gedachten. Dat was deze illustratie.
Deze eerste schets was meer om de richting te bepalen. Van hieruit konden we verder.
En hier kwam voor het eerst het element "tijd" om de hoek kijken, waar ik het in een eerdere aflevering al over had. Marjan stelde n.l. voor om op de helm een zonnewijzer of iets dergelijks te tekenen.
Toen de potloodversie eenmaal naar tevredenheid was, kon ik ook deze in z/w-lijn gaan uitwerken.
Voor de achterzijde moest een ambassadeschild gemaakt worden, waarin het wapen verwerkt was. Dat was niet zo'n probleem. De schets werd zonder meer goedgekeurd en kon dus ook uitgewerkt worden.
Tot slot van deze lange aflevering zijn hier nog de voor- en achterzijde van de grote leszak-enveloppe. Ik heb alleen deze versie maar; ik weet niet of er - zoals bij de postzak - van deze enveloppe meerdere kleurvarianten bestaan hebben.
In de briefing aan het begin van deze aflevering, is er sprake van nog een derde zak, n.l. de kijkzak. Die is er voor zover ik me kan herinneren nooit gekomen. In ieder geval heb ik er in mijn archief niets meer van gevonden.
22 opmerkingen:
Hoi John,
Ja! Begin 1994, viel er bij mij door de brievenbus twee van deze verassingen op de mat. Wat waren dat mooie enveloppen, eigenlijk postzakken. Echt waanzinnig dat een saaie envelop zo mooi kon zijn. Tegenwoordig zie je dat zelden.
En wat een werk heb je hier weer aan gehad, echt leuk om dat hele proces hier te kunnen zien.
AD6 was natuurlijk het jaar van Donderbal, echt ontzettend leuk dat zo iets eenvoudig zo spectaculair kon zijn (in Ooit dan). Laserburcht was ook echt ooits, volgens mij was dit de kleinste laser arena die er ooit is geweest. Ik heb hier nog ooit gelaserd met mijn broertje tegen twee Ooiters. Echt lachen.
Weet misschien iemand of Ooit 5000 ooit open is gegaan. Ik ben dat jaar meerdere malen geweest maar nooit wat van gezien. Het zou in het Ooit theater gevestigd worden.
John, wederom bedankt voor deze herinneringen.
Gegroet,
Jonkheer Ed
Hoi John,
Wat een magnifieke toevoeging. Het denkproces tussen jou en Marjan is werkelijk fascinerend om te zien. Ik heb echt genoten van het ontcijferen van de bemerkingen die op de faxen stonden. Ooit5000 kan ik me totaal niet herinneren. Het lijkt ook op een sisser te zijn geëindigd. Kan iemand toelichten wat het idee nou precies inhield?
groetjes
Maarten
Hee John,
Ik heb echt met heel erg veel plezier, en afentoe een flinke glimlach, het proces tussen jou en Marjan gevolgd. De suggesties, die vooral bij de tekening van Kos en Graniet blijven komen, zijn echt schitterend. En het is helemaal fantastisch om te zien hoe jij erop reageert met steeds weer kleine maar pérfecte toevoegingen. Wat een geweldige tijd moet je hebben gehad in de tijd dat je voor Ooit werkte...
Dit bericht heeft mij weer helemaal het ooitgevoel gegeven. Heel erg bedankt voor het plaatsen, ik wacht met smart op je volgende update.
OoitGroet Rick
Fijn dat jullie dit inkijkje hebben kunnen waarderen. Ik heb eerlijk gezegd wel even getwijfeld of ik het zo zou doen. In ieder geval geeft het een goed beeld van hoe de illustraties soms wat moeizaam tot stand kwamen. Maar altijd was het resultaat m.i. aanzienlijk beter dan de eerste aanzet. Ook al was Marjan soms erg veeleisend, zij stimuleerde mij enorm om eruit te halen wat erin zat. Vaak zei ze dat het wel leek alsof ik kon toveren als ik weer eens een bijkans onmogelijke aanpassing had gedaan.
Dus Rick, je ziet dat met kritisch commentaar er veel meer uit te halen valt dan je denkt.
Ed en Maarten lopen een beetje op de feiten vooruit, want ik ben nog maar ergens in december 1993. Dit was nog maar de eerste fase van de werkzaamheden voor AD6. Komen nog de folder en een behoorlijk aantal aanpassingen aan de landkaart.
Ooit5000 is mij ook niet bijgebleven. Geen idee of dat van de grond gekomen is. Wie het weet mag het zeggen.
Beste John,
Die Kijkzak heette volgens mij zichtzak. Sinds het Ooits Weerzien heb ik een behoorlijk archief van folders en Ooitse documenten. Volgens mij zit in één van die mappen ergens een "zichtzak". Ik heb het net allemaal opgeruimd, maar mocht ik binnenkort op de zolder komen en de moed hebben om alles weer tevoorschijn te halen (ik weet dat ik dan nl weer heel lang al dat moois ga bewonderen ;) ), dan zal ik je er zeker een foto of scan van sturen. Als het dat is tenminste.
Misschien zitten hier ook nog wel enveloppen bij in andere kleuren.
Groetjes Angelique
Dag Angelique,
Je maakt me erg nieuwsgierig.
ik wil je natuurlijk niet ontrieven, maarruh ......
je zou me er heeeeeel blij mee maken!
Haha,
Je hebt helemaal gelijk John, het probleem is dat niemand uit mijn omgeving me die kritische aanwijzingen (wat er precies zou moeten veranderen dus) geeft. Aangezien geen van allen een écht geweldig grafisch inzicht hebben, vind iedereen uit mijn omgeving (tot mijn grote spijt, omdat ik juist snak naar die kritische punten haha) mijn werk bewonderd.
Ik zal je advies van vorige keer dus maar opvolgen en een goede tekenleraar zoeken...
Met heel grote Ooitgroet,
Rick
Bravo Rick,
wie weet is dit besluit de eerste stap op weg naar een glanzende carrière als illustrator.
Doe je best en hou me op de hoogte!
Hoi John,
Nou, ik kan me alleen maar aansluiten bij alle lovende reacties van mijn voorgangers! Prachtig weer allemaal!
Wel vreemd, want ik herinner me die ridder met zonnewijzer op zijn helm als de eerste versie die je tekende, dus die met de zwaan op zijn hoofd. Kan het zijn dat die tekening later ook nog is gebruikt?
Volgens mij was Ooit 5000 (als het zo heette) gebouwd in het boerderijtje naast het Ooittheater. Ik herinner me dat ik daar was een paar dagen nadat het geopend was, maar dat ik er niet in kon omdat er een technische storing was. Volgens mij is het de rest van het jaar uberhaupt niet meer open gegaan en hebben ze het op een gegeven moment maar definitief gesloten. Wat ik begrepen heb toen, was dat het een soort virtueel doolhof was in de gedrochten van Stor de Bostor. Virtueel, want in feite was het boerderijtje helemaal leeg. Je kreeg een soort helm op met een klein projectieschermpje voor je ogen, waardoor het een beetje leek alsof je door die virtuele wereld kon lopen. Al je bewegingen werden geregistreerd door sensoren waardoor de film die je zag dus daadwerkelijk met jou meebewoog. Zo kon je dus door een soort doolhof lopen op zoek naar Stor.
Volgens mij, maar dat weet ik niet zeker, hebben ze later ook nog geprobeerd om dat ding te verplaatsen naar Baldakijn, maar wederom zonder succes.
Dat is wat ik ervan weet, maar het is een hele vage herinnering, dus vergeef me als ik het mis heb...
Ben benieuwd naar je volgende blog John!!
Groetjes, Gijs
Hallo John
Wat heerlijk om het ontstaan van dit alles te kunnen meebeleven. Ik kan me de kleine enveloppen nog goed herinneren, heb ze ook alledrie. Ik had er destijds zo'n "spaar-ze-allemaal" gevoel bij omdat op de kant van de Luie Lakei steeds een ander verhaaltje stond. De Leszak heb ik ook alleen in deze kleur, werkelijk geen idee of er nog andere kleuren zijn geweest.
En dan het ambassadeschild; wat was ik gelukkig toen ik een eigen exemplaar in handen kreeg (Een aluminium versie) Voor het Ooits Weerzien heb ik 'm van de muur gehaald waar die al die jaren heeft gehangen. Als ik straks een nieuw huisje heb komt 'ie zeker weer aan de muur naast mijn "eigen ooiters" (beren)
Dat wat Gijs bedoeld heette volgens mij: De Duistere Droom van Stor. Ben er ook precies 1 keer doorheen geweest destijds en toen hield het weer op.
Die andere ridder komt mij inderdaad ook bekend voor als ik me niet vergis is die tekening uiteindelijk ook nog op een enveloppe terecht gekomen. Kan 'm nu even niet vinden maar zal eens op zoek gaan.
Groeten
Marjolein
Heerlijk , al jullie reacties en toevoegingen, dank daarvoor, hoewel het verhaal over Ooit5000 er nog niet helderder op wordt, maar wat zou het! Wie weet wordt het mysterie later nog opgelost.
Zoals ik al eerder zei lopen jullie iets op de feiten vooruit, maar wat Gijs beschrijft speelde zich inderdaad in het boerderijtje af en heette De Donkere Droom van Stor, alleen was dat een seizoen later, in AD7. In AD6 was in het boerderijtje nog steeds Voetjes van de Vloer te vinden en Ooit5000 staat op de Landkaart van AD6 in het Ooittheater geprogrammeerd (vanaf 1 juli AD6).
Maar wat het was? Geen idee!!
En Marjolein, leuk dat je reageert en hartelijk welkom bij al die commentatoren van het eerste uur en als je inderdaad nog materiaal vindt, dan hou ik me zeer aanbevolen.
Het is altijd leuk om het verhaal zo compleet mogelijk te krijgen, nietwaar?
Hoi John,
Wonderlijk om te zien hoeveel werk er achter een envelop kan zitten, en leuk om zo de Marjan weer terug te zien zoals ik haar herinner.
Ooit 5000 was gepland in het ooit Theater. Het zou gaan om een virtual reality attractie waarbij je een helm op kreeg waarin een virtuele omgeving werd geprojecteerd.
De bedoeling was dat je in deze virtuele omgeving een jonkvrouw ging redden van Stor de Bostor.
Een van de zonen van Marc en Marjen (welke het was is mij ontschoten) zou het technische gedeelte verzorgen.
Helaas bleken de plannen de technische mogelijkheden ver vooruit te lopen en is deze attractie nooit gerealiseerd.
In het Boerderijtje heeft (ik meen in AD7) De Duistere Droom van Stor de Bostor gezeten.
In de achterzijde van de boederij was de entree hal. Aan het plafond hing een rails met daaraan een hand en een nachtzichtkijker.
Het was de bedoeling dat je met een hand de hand vasthield en met de andere de nachtzichtkijker.
De hand werd in beweging gezet en zo werd je door het boederijtje geleid. Helaas was er weinig gedaan aan het decor, ik geloof dat het topstuk een oude auto was.
Na een paar maanden bleek ook hier de techniek niet betrouwbaar te zijn en ging ook deze attractie dicht.
Waarmee het raadsel van Ooit 5000 dus eindelijk is opgelost. Dank hiervoor, Robert!
Ik haalde twee attracties door elkaar haha. Niet verwonderlijk, want ik heb geen van beiden ooit zelf mogen beleven. Wel vreemd om een attractie te plannen in het Ooitheater overigens.
Ook vreemd dat een oude auto het klapstuk was in een attractie rondom Stor. Roestige oude autowrakken was meer iets voor Rak, aangezien hij uit de toekomst kwam. Stor was toch meer van de rottende mossen en stinkende zwammen?
Techniek is nooit echt een succesvol item geweest in Ooit geloof ik, hè? Ik herinner me nog dat ik gevraagd werd om de decors te ontwerpen en bouwen voor de voorstelling in het manege theater in AD 15 (over op de zaken vooruitlopen gesproken haha) Marc had bedacht dat aan het eind van de voorstelling de Graaf en Gravin moesten verdwijnen op de brug, die ik bouwde, en dan zouden veranderen in twee zwanen. Deze zouden gemaakt worden in Duitsland door hetzelfde bedrijf als waar Zieza Zonnebloem vandaan was gekomen. Het zouden twee volledig geautomatiseerde animatronics worden. Maar helaas, na een aantal vergaderingen werd toch besloten om het maar met gewone opgezette zwanen te doen. Gelukkig, zo melde de Ooitse hofopzetter, lagen er net twee zwarthalszwanen in zijn vrieskist, dus dat was geen probleem. Maar ook deze zwanen waren niet op tijd klaar, dus wat er uiteindelijk tevoorschijn werd getoverd in de voorstelling waren de twee oude vergane zwanen die al jaren in de kleedkamer stonden. Die waren enorm, want dat waren ooit gewone witte zwanen geweest waarvan ze de halzen zwart hadden geverfd. Na een aantal voorstellingen waren de veren van deze zwanen, ondanks de verschillende bussen haarlak die we erin gespoten hadden, zo in de war geraakt door het draainmechanisme dat we de zwanen op de brug geschrapt hebben en vervangen door een nieuw paar zwanen, het paar uit de vrieskist, in de Grafelijke koets.
Ach, zo maar even wat side information.
Ik mis Ooit, zucht!
John,
Is het terwouens zo dat we nog maar ééns per maand een nieuw blog kunnen verwachten? Het viel me op dat je begon met 4 blogs in een maand, en nu steeds maar 1 zie?
En om ook nog terug te komen, al is het niet lekker optijd haha, op je uitspraak dat Jean en Dame pas in AD 5/6/7 terugkomen, ik heb gister je blog bekeken, en in de folder van AD 2 en 3 volgens mij, stonden beide foto's van Jean, en ook de mogelijkheid Tafelen met een Ijdeltuit oid. Bedoelde jij misschien de shows waarin hij speelt?
Met grote Ooitgroet
RickU
Kijk eens goed naar het archief, Rick. Daar zul je zien dat alleen in april 2008 4 afleveringen zijn gepost. Daarna elke keer 1 of 2. En zoals mijn vader vroeger altijd zei als we weer eens iets te ongeduldig waren: "Het is geen aangenomen werk, hoor"!
Bedankt Robert, dat lijkt me duidelijk. De zoon moet
Marc-Anthonie zijn, de jongste. Later zou hij zich ook met de tv-programma's bezig gaan houden.
En wat vertel jij me nu, Gijs?! Heb jij naast je gouverneursschap ook ontwerpwerk gedaan voor Ooit. Daar wil ik wel meer over horen!
Haha, oke sorry. Maar deze post heeft me echt heel erg nieuwsgierig gemaakt naar al het andere. (En dan met name de schitterende kostuums/Ooiters die je steeds neerzet op papier.)
Ik zal inderdaad geduldiger zijn voortaan, wat als tegenstelling de vreugde bij een nieuw blog groter maakt. Nogmaals sorry, ook voor de veronderstelling dat je meerdere malen grote aantallen blogs plaatste. Het was niet de bedoeling opdringerig over te komen.
Met zéér Vriendelijke Ooitgroet Rick
Hi John,
Nou, ontwerpwerk is een groot woord hoor.
In AD 14, ik begon toen aan mijn tweede seizoen bij Ooit, werden er twee nieuwe regisseurs aangenomen, waarvan eentje heel erg gebruik maakte van de kwaliteiten van de acteurs, dus de dingen die ze konden naast het acteren. Ik heb enige tijd gewerkt als illusionist en illusiebouwer en voor de voorstelling in het Manegetheater had ik dan ook een idee om Dadendrang, dat was een personage uit de voorstelling van dat jaar, te laten verschijnen in een enorme kooi die midden in het theater hing. Ik heb dat idee toen mogen uitwerken en bouwen en het was een succesvolle aanvulling op de voorstelling, dus het jaar daarop werd ik gevraagd om al in een eerder stadium mee te denken over magische effecten in het manegetheater. AD 15 was immers een jubileumjaar, dus alles werd uit de kast gehaald om er iets moois van te maken. Ik verzon toen een hele rits illusies waarvan er uiteindelijk maar een paar in de voorstelling terecht zijn gekomen.
Het meeste voorwerk heb ik thuis gedaan en met alle losse onderdelen op het imperiaal van mijn auto ben ik naar Ooit gereden om daar alles te monteren en nog een maand tot diep in de nacht bezig te zijn met de afwerking en decoratie van wat ik gebouwd had. Vaker dan eens ging ik zo lang door dat ik de nacht heb moeten doorbrengen op één van de houten banken van het theater onder een paar paardendekens haha. Ik bouwde een troon voor Stor de Bostor in een enorme stalen kubus die uit de nok van het theater naar beneden kwam. Hij had daar al die tijd gehangen tussen het bladerendek van de bomen die voor de ingang van de paardacteurs waren gezet. Ik had de troon gemaakt van hout en purschuim en gedecoreerd als een soort mossig gedrocht dat uit de grond was gegroeid met twee enorme horens, net als die op het hoofd van Stor. Om de troon heen brandden fakkels. Als het geheel op de grond stond stapte Stor eruit en gingen de rookmachines aan die ik in de voet van de troon had gebouwd. In een flits zat dan ineens Rondalia in de troon. Een tweede effectje, dat helaas halverwege het seizoen gesneuveld is, was dat Stor vervolgens een karaf nam met rook erin. Deze goot hij leeg in een glas en liet Rondalia ervan drinken waardoor ze betoverd raakte.
Dan stond er in het midden van het theater nog een enorme brug die ik gebouwd had. Aan de ene kant was hij gedecoreerd met honderden kleine steentjes die ik uit gesneden had uit piepschuim en vervolgens bekleed met kaasdoek waarna ik het had ingesmeerd met verdunde houtlijm zodat het hard was geworden. Die kant was blauw, op verzoek van Marjan, omdat immers alle bruggen in Ooit blauw waren. Een leuk detail wat me daarvoor eerlijk gezegd nog niet was opgevallen. De andere kant van de brug was groezelig en begroeid met mos, dit was immers het deel dat grensde aan het Oeroudwoud waar Stor woonde. In het midden van de brug had ik een aantal cilinders gemonteerd waar vuurballen uit werden gelanceerd op het moment dat Stor zijn toverkrachten op Rondalia botvierde. Bovendien zat er een luik waarin Rondalia en Wildebras konden verdwijnen en een draaimechanisme waarmee de twee zwanen konden verschijnen. Dit alles onder dekking van nog eens vier rookmachines die ik in de brug had verwerkt.
In eerste instantie was het de bedoeling dat de brug in een heuse greppel met water zou staan in het midden van het theater. Ik heb dus een maand staan bouwen met mijn benen tot aan mijn knieen in de modder. Helaas lukte het de technische dienst niet om de waterbak waterdicht te maken, dus is deze nog voor de eerste voorstelling dichtgegooid en stond de brug gewoon in het zand.
Nou, dat is wat ik qua ontwerp en bouwwerk heb gedaan voor Ooit. Helaas was dat ook meteen het laatste jaar dat er zo veel geld geinvesteerd werd in de voorstellingen, want de jaren daarna ging het bergafwaarts. Maar ik heb toch mooi twee jaar mijn steentje bij mogen dragen aan de magie van het Manegetheater!
Ik zal eens kijken of ik nog ergens foto's heb van deze decorstukken. Kom ik op terug.
Groetjes, Gijs
Waaauw Gijs, super! Smullen, die beschrijvingen....! Heb je hier héél toevallig nog foto's of afbeeldingen van?? Het klinkt misschien gek, maar ondanks dat ik deze shows niet heb mogen aanschouwen maakt je beschrijving enorm veel Ooitse herinneringen los.
Grappig detail, die blauwe bruggen inderdaad! In Ooit Tongeren hadden we enkel houten bruggetjes met namen die netjes gecopy-pasted waren van "jullie" Land (Hijhoudthet en Hijhoudthetook).
In elk geval erg bedankt voor deze toevoeging!
Groet,
Maarten
Al goed, Rick, al goed! Ik neem je helemaal niks kwalijk, hoor!
Ik vind jouw gretigheid juist wel leuk, maar alles op zijn tijd. Afgesproken?
In ieder geval heb ik zo'n idee dat ik je niet zal teleurstellen in de toekomst!
Tjongejonge Gijs, dat moet een enorme klus geweest zijn. Uit je verhaal meen ik op te maken dat je het helemaal alleen hebt gemaakt?
Ik neem aan dat Marjan ook in jouw geval alles nauwgezet in de gaten hield?
Maar ik kan me voorstellen dat je er enorm veel voldoening uit hebt gehaald, want de voorstellingen in het Manegatheater werden toch gezien als het klapstuk van de dag, nietwaar?
Als je inderdaad beeldmateriaal kunt vinden, laat het me dan weten. Misschien kunnen we het hier posten? Terzijnertijd, als ik in AD15 aanbeland ben?
In ieder geval bedankt voor dit uitgebreid verslag.
Zeker afgesproken! Bedankt haha.
Ooitgroet Rick
Haha, ja, de Duistere droom van Stor de Bostor. Een attractie die werkte met nachtkijkers inderdaad. Ik werkte dat jaar al in Het Land en weet nog dat de attractie gesloten werd voor ik hem zelf kon bezoeken of er bij gestaan heb. Er was al heel snel iets met die nachtkijkers die niet meer werkten. De attractie werd in de wandelgangen daarom ook vaak: "De natte droom van....." genoemd.
Ik ben mijn archief nog niet ingedoken, helaas.
Wat leuk dit te lezen. Ik heb als HTS student mede de techniek voor de Laserburcht ontworpen en gebouwd.
Ik herken zeker de tekeningen hier van de Ooit ridder; wij kregen deze voorgelegd met de vraag/opdracht er de techniek bij te bedenken.
Ontzettend inspirerende mensen, het management achter Ooit.
Het was een leuk project om te doen, ik hoop dat veel kindjes genoten hebben van een van de eerste laser attracties in Nederland.
Gr. Frank
Een reactie posten