Dit keer heeft het wel schandalig lang geduurd voordat ik weer eens iets van me liet horen op dit weblog, maar op de een of andere manier lukte het maar niet om er de tijd voor vrij te maken. En ik ben bang dat ik de komende paar maanden ook erg weinig tijd zal hebben om met de regelmaat die jullie van me gewend zijn afleveringen te posten, maar wees gerust, zo gauw de rust weergekeerd is, pik ik de draad als vanouds op, want er ligt nog een behoorlijke hoeveelheid materiaal dat nog gepost moet worden. Dus voor nu a.u.b. enig begrip en vooral geduld.
Toen ik een volgende aflevering aan het voorbereiden was stuitte ik toevalligerwijs op een mapje met krantenknipsels (en zo meer) van artikelen die gepubliceerd zijn n.a.v. het verschijnen van het tweede prentenboek "Ridder Graniet vertelt het verhaal van Ooit".
Na enig aarzelen heb ik toch maar besloten ze hier te posten, al was het enkel voor de volledigheid van deze - laten we zeggen - soort van geschiedschrijving.
Helaas kon ik niet aanwezig zijn bij de presentatie van het boek in het Emma Kinderziekenhuis, want dat viel midden in mijn vakantie. In die tijd zat ik met mijn lief en koters ergens in Normandië, dus het was voor mij simpelweg ondoenlijk om voor deze gelegenheid even op en neer te rijden. Spijtig genoeg was dit de tweede keer dat ik niet bij de presentatie van een boek aanwezig kon zijn, want het was mij ook al niet gegeven om de aanbieding van het eerste prentenboek aan Joost Prinsen bij te wonen, want ook in een vakantieperiode.
Toch jammer, maar het was niet anders en later heb ik begrepen dat de kinderen in het ziekenhuis het boek zeer enthousiast ontvangen hebben.
Hoe dan ook, hieronder de knipsels met aan het eind nog een aardige recensie (met dito briefje) die Ooit me een jaartje later toestuurde.
Toen ik een volgende aflevering aan het voorbereiden was stuitte ik toevalligerwijs op een mapje met krantenknipsels (en zo meer) van artikelen die gepubliceerd zijn n.a.v. het verschijnen van het tweede prentenboek "Ridder Graniet vertelt het verhaal van Ooit".
Na enig aarzelen heb ik toch maar besloten ze hier te posten, al was het enkel voor de volledigheid van deze - laten we zeggen - soort van geschiedschrijving.
Helaas kon ik niet aanwezig zijn bij de presentatie van het boek in het Emma Kinderziekenhuis, want dat viel midden in mijn vakantie. In die tijd zat ik met mijn lief en koters ergens in Normandië, dus het was voor mij simpelweg ondoenlijk om voor deze gelegenheid even op en neer te rijden. Spijtig genoeg was dit de tweede keer dat ik niet bij de presentatie van een boek aanwezig kon zijn, want het was mij ook al niet gegeven om de aanbieding van het eerste prentenboek aan Joost Prinsen bij te wonen, want ook in een vakantieperiode.
Toch jammer, maar het was niet anders en later heb ik begrepen dat de kinderen in het ziekenhuis het boek zeer enthousiast ontvangen hebben.
Hoe dan ook, hieronder de knipsels met aan het eind nog een aardige recensie (met dito briefje) die Ooit me een jaartje later toestuurde.
5 opmerkingen:
Bedankt voor deze kleine update alweer. Het langere wachten doet de zin in nieuwe informatie alleen maar groter worden ;-)
Leuk te lezen dat er van de eerste versie zoveel boeken verkocht zijn. Hopelijk liep de verkoop van het tweede boek even goed. Hieruit blijkt toch wel het succes van de personages van ooit en dan komt weer de vraag, hoe het desondanks ooit zo ver is kunnen komen...
Hoi John!
Inderdaad leuk om weer eens een nieuwe afleveing van je prachtige blog te zien verschijnen! Ook ik kijk nog bijna dagelijks op de site om te zien of er al nieuws is. Het positieve aan zulke lange tussenposes is inderdaad dat we des te langer zullen kunnen genieten van al het moois uit jouw oude doos!
Wederom rijkhalzend uitkijkend naar de volgende 'aflevering' hou ik de site goed in de gaten!
Ooitse groet, Jonkheer Gijs
Dag John,
Gefeliciteerd met wederom een leuke bijdrage aan je weblog! Als mede weblog-houder weet ik hoe moeilijk het soms kan zijn om regelmatig iets te schrijven (zeker met een druk bestaan ernaast).
Tot Ooit!
Paul
Ik denk, waarde Paul, dat zelfs jouw drukke bestaan niet kan tippen aan dat van John haha. Een leuke, kleine update die me echter laat snakken naar meer. Nicolaï en Gijs hebben gelijk in de tussenposes maarr..
Nu zien we 14 Maart terwijl ik toch bijna zeker weet dat begin April "Hoog Bezoek" nog bovenaan stond?! Haha, niets ten nadele hoor John, tof dat je nog gaatjes vind!
Ooitgroet Rick!
Beste mensen,
Het is waar dat deze aflevering niet tot de allerinteressantste behoort die ik tot nu toe heb gepost en ik ga ook zeker stoppen met deze zelfverheerlijking.
De volgende keer doe ik gewoon weer een landkaart......alsof dat zo spannend is?! Nee dat niet, maar er ligt nog een boel minder bekend en - volgens mij - verrassend materiaal te wachten, dus het wordt straks vast weer leuk!
Ondertussen maak ik van de gelegenheid gebruik om jullie wederom te bedanken voor jullie vriendelijke reacties; dat blijft toch één van de leukere bijkomstigheden van het onderhouden van een weblog. Na het plaatsen van een update kijk er altijd weer met spanning en plezier naar uit.
En Rick, vergis je niet hoor, Paul staat aan het begin van een - naar ik aanneem - briljante carrière in de politiek en in deze barre tijden lijkt me dat geen relaxte aangelegenheid. Maar je hebt gelijk wat betreft de drukte, dat is inderdaad zo en als ik dan ook nog een bepaalde jonge hond-enthousiasteling met raad en daad bij moet staan bij het bedenken en ontwikkelen van allerlei toffe ontwerpen, dan kan je je voorstellen dat er nauwelijks nog gaatjes te vinden zijn!;-)
Graag tot de volgende keer.
John
Een reactie posten