Voordat ik weer eens met nieuw materiaal kom, is er nog één uitgave die ik beslist niet mag overslaan , maar waarin ook nu weer alleen maar oud materiaal is opgenomen.
Ik beloof echter dat ik de eerstvolgende keer weer eens met (min of meer) nieuw werk op de proppen zal komen.
Toch denk ik dat deze aflevering voor velen interessant kan zijn, omdat dit boekwerk niet voor iedereen beschikbaar kwam, maar uitsluitend bedoeld was als promotiemiddel van het Land van Ooit naar het bedrijfsleven toe; het is derhalve een relatief onbekende uitgave gebleven.
Het is inmiddels al weer twee jaar geleden dat ik in één mijn afleveringen al over dit boek te spreken kwam, n.l. in de aflevering het Staatenboek van 2 juli 2008, maar pas nu is het zover dat ik hier De Wereld van uw Stoutste Dromen integraal presenteer.
Omdat ik bang was dat de tekst onleesbaar zou worden - en dan met name de persknipsels in het tweede deel van het boek - heb ik het boek uit elkaar gehaald en elke pagina afzonderlijk gescand.
Bereidt u voor op een lange zit, want er wordt zeer veel verteld.
Ik beloof echter dat ik de eerstvolgende keer weer eens met (min of meer) nieuw werk op de proppen zal komen.
Toch denk ik dat deze aflevering voor velen interessant kan zijn, omdat dit boekwerk niet voor iedereen beschikbaar kwam, maar uitsluitend bedoeld was als promotiemiddel van het Land van Ooit naar het bedrijfsleven toe; het is derhalve een relatief onbekende uitgave gebleven.
Het is inmiddels al weer twee jaar geleden dat ik in één mijn afleveringen al over dit boek te spreken kwam, n.l. in de aflevering het Staatenboek van 2 juli 2008, maar pas nu is het zover dat ik hier De Wereld van uw Stoutste Dromen integraal presenteer.
Omdat ik bang was dat de tekst onleesbaar zou worden - en dan met name de persknipsels in het tweede deel van het boek - heb ik het boek uit elkaar gehaald en elke pagina afzonderlijk gescand.
Bereidt u voor op een lange zit, want er wordt zeer veel verteld.
15 opmerkingen:
*pinkt traantje weg*
Jezus, wat mis ik het toch. Het is onderhand bijna drie jaar geleden dat ik er stond. Het leven gaat voort. Maar wat een herinneringen en wat een plannen lagen er nog op stapel.
Dank je John.
Groet,
Maarten
Hoi John,
Bedankt voor deze fantastische bijdrage. Het gevoel van Ooit borrelt weer helemaal op.
Zoals maarten al aangaf, ook ik mis het nu toch weer ongelooflijk veel.
Een machtig concept met zoveel potentie,creativiteit en enthusiasme alleen de slagkracht ontbrak. Een solide partner met verstand van geldzaken had echt Ooit door kunnen helpen. En dan dit boekje, dit moet voor jou, John toch wel een enorm eerbetoon zijn geweest. Alle mooie platen staan erin! Prachtig!
Bedankt voor de moeite van het scannen van al deze pagina's.
Maar zoals we al gewend zijn heeft jou scanner het er maar druk mee.
Misschien een idee om aan het eind van deze blog jou maar eens van een nieuwe scanner te voorzien.
In elk geval weer bedankt!
Jonkheer Ed
Alstjullieblieft, heren!
Het is inderdaad een mooie weerslag van wat Ooit te bieden had en nog voor ogen stond.
Tja Jonkheer Ed, mijn scanner ratelt er inderdaad met regelmaat lustig op los; alleen al voor deze aflevering heb ik b.v. 134(!!) scans gemaakt, omdat ik elke pagina in twee keer heb moeten doen, want nèt te groot om het in één keer te kunnen.
'tIs allemaal wat hè, maar jullie enthousiasme maakt alles goed!
En Maarten, wààr precies stond jij drie jaar geleden? Was dat in Drunen of in Tongeren? En wat was jouw rol in Ooit?
Of heb je dat al eens verteld?
Hoi John,
Ik stond in Tongeren, maar daarvoor was ik uiteraard al een Ooit-liefhebber (fan klinkt zo ordinair in deze context). Het Drunense Land had ik dan ook al vaker bezocht, ik was bekend met de Ooiters, hun wereldje en de verhalen.
Spelen in Ooit Tongeren was mijn eerste echte baantje, mijn opleiding animatie-film liep bijna ten einde en dit was voor mij de hemel: twee-en-een-halve maand lang heb ik de tijd van mijn leven gehad. Dit lijkt natuurlijk absurd kort om er nog zo vol van te zijn. Maar dat is het eigenaardige aan dit hele concept. Het doet iets met je.
Mijn officiële functie was attractant, maar in de praktijk deed ik best wel wat meer, nu ik er zo op terugkijk.
Ik deed de vaste attractantfuncties zoals Luie Lakei, Grenswachter, Scheepskapitein (dit is NIET de rol van Zeeheer, maar we hadden een Romeins Roeigalei en om dat te bedienen ontpopte ik me maar tot Scheepskapitein, ipv nog maar eens "een" lakei. Dit werd zo goed bevonden door onze Ooitse Leidingevenden dat men er een aparte rol van maakte). Verder hielp ik met het klaarzetten van de theaters en zelfs af en toe met invallen als "voetacteur". Op de bühne heb ik nooit gestaan als acteur, doch er werd me duidelijk gemaakt dat dat in de toekomst niet onmogelijk was.
Nu ik er zo op terugkijk heb ik bergen van kritiek klaar op hoe het allemaal anders en beter had gekund.
-Ons Roze Kasteel was een compleet lachertje (een geconverteerde tennishal).
-Véél te weinig bomen (weliswaar stonden er jonge bomen, maar wat was het allemaal nog maar kaal!) -Geen actieve slechterik (we hadden Rak, maar die werd gespeeld door één van de Poolse stuntlui, en die kwam dus buiten de shows zijn nest niet uit. Een Stor had zoveel wonderen gedaan).
-Nieuwe attractie-types die amper getest werden ingezet en aldus met de regelmaat van de klok stukgingen.
-Een gebrek aan een algemene vormgeving. Ooit Drunen had een bepaalde stijl, ook al was het een meervoud van allerlei dingen door elkaar. Ooit Tongeren was van alles wat door mekaar zonder dat het goed op mekaar aansloot in stijl.
-Géén Barrocco!
Maar de sfeer, zowel voor als achter de schermen, was fenomenaal. Het was wel degelijk anders, Vlaamser zo u wilt, dan Ooit in Drunen. Maar dat gaf er op die manier een eigen draai aan.
Om de hele geschiedenis hier neer te zetten van hoe het mis is gegaan zou onmogelijk zijn. Laat ik het erop houden dat er een hoop goud uit de Gouvernementele Schatkist verdwenen was.
Op 26 augustus 2007 gingen we met een groepje acteurs/attractanten op bezoek in Ooit in Drunen. Met tonnen ideeën en goeie moed keerden we huiswaarts, en we hielden ons allemaal voor dat ons eerste seizoen vooral een leermoment was, waaruit we het jaar erop meer conclusies konden trekken en een beter Ooit dan ooit tevoren konden voorschotelen.
Een dag later was het zover. Omstreeks 5 uur kreeg ik van Jeroen, een geluidsman te horen dat het klaar was. We waren dicht. En we moesten nog een show doen.
De laatste gasten hebben we nog een klepper van jewelste bezorgd. Alle Ooiters, zonder uitzondering, het podium op. Iedereen half lachend, half bedroefd, in de wetenschap dat het de allerlaatste keer Ooit was.
Ik heb me nooit een seconde verveeld. Elke dag was anders en zelfs op de minder goede dagen heb ik toch minstens één keer per dag platgelegen van het lachen, zonder overdrijven. Ik troost me met de wetenschap dat ik er wijzer ben uitgekomen en dat er mensen zijn uit beide Landen die deze unieke ervaring hebben gedeeld.
En natuurlijk zijn jouw prachtwerkjes voor mij altijd een beetje de vereeuwiging van telkens weer een ander Ooit-moment.
Nogmaals dank je wel dat je dit zo doet!
Gôh Maarten, wat een enorm epistel!
Bedankt voor dit uitgebreide antwoord op mijn vraag.
Er spreekt een grote betrokkenheid uit, maar ook weemoed.
Iets dat ik bij andere lezers van dit weblog ook heb opgemerkt.
Er was blijkbaar een groot saamhorigheidsgevoel bij de medewerkers van Ooit wat het werken aldaar kennelijk erg prettig maakte. Alleen dat gegeven al is een prestatie van formaat, zou je kunnen zeggen.
Trouwens, een opleiding als animator-filmer in combinatie met een kennelijk talent voor acteren lijkt me een gouden combinatie. Gaan we nog iets van je horen, Maarten?
Tja, wie weet? Zeg nooit nooit! ;)
Ik heb hier en daar wel wat voice-acting gedaan en af en toe pik ik nog wel een schnabbel mee. Op dit moment doe ik iets totaal anders, maar ben in mijn vrije tijd wel nog met animatie en film bezig. De eerste week van augustus geef ik een workshop animatiefilm voor kinderen van 14-18 jaar. En ik heb nog iets op stapel staan, maar dat is echt nog toekomstmuziek.
Wat ik wel ooit heb gepoogd, is een 3D animatie te maken van Stor de Bostor. Het was een heel rudimentair testje voor een Ooitfilmpje dat er uiteindelijk toch niet is gekomen. Ik zal eens kijken of ik dat nog ergens kan terugvinden. Wie weet eens op Youtube zetten of zo!
Ja, of hier natuurlijk!
Dat ligt veel meer voor de hand!
Zou leuk zijn.
Wat een prachtige bijdrage John! Dit is een map die menig verzamelaar graag aan zijn collectie zou toevoegen! Nooit geweten dat die bestond. Heel tof dat we deze nu toch online kunnen bekijken en lezen! Er mogen dan misschien weinig (geen) nieuwe tekeningen in staan. Toch vond ik dit één van de allerleukste bijdragen van de afgelopen maanden!
Ook de bijdrage van Maarten hier als reactie vond ik erg boeiend om te lezen. Ook ik zou het filmpje wel graag nog eens op deze blog zien verschijnen. Dus als dat kan... graag!
Goed zo, Nicolaï.
Wie weet halen we zo samen Maarten over de streep om dat filmpje hier te laten zien.
En ik vermoedde al dat dit boek veel zou losmaken.
En nu we het er toch over hebben Nicolaï, op welke manier was jij eigenlijk betrokken bij Ooit? Was dat ook in Tongeren? Of kwam jij ook in Drunen?
Het is tenslotte bekend dat Ooit in België zeer populair was.
Van een paar lezers van dit weblog weten inmiddels al wat hun relatie met Ooit was, maar eigenlijk ben ik wel benieuwd naar die van ALLE trouwe lezers van Ooitgetekend.
Misschien kunnen we er een mooie aflevering van maken? Straks, als waardige afsluiting van dit weblog wellicht?
Ik ben een liefhebber van themaparken. Ik verzamel foldertjes en plattegronden en dergelijke... Maar in tegenstelling tot de meeste liefhebbers van themeparken heb ik het niet echt op achtbanen en is het mij vooral te doen om de sfeer, en de thematiek. Ik hou dus van een park als bv. de Efteling, maar heb in Bobbejaanland bv. weinig te zoeken,... En Ooit was één van de twee parken waar ik een 'boontje' voor had. (het andere was het Meli park in Adinkerke, beide parken bestaan ondertussen niet meer). Ik heb kennis gemaakt met het Land van Ooit op een kabouterdag van KSA Noordzeegouw (jeugdbeweging), toen we met zo'n 1000 West - Vlamingen het land bezochten... Gelukkig had ik een vriendin die ook verknocht was aan de sfeer van ooit en zodoende waren we er elk jaar wel eens te vinden. Op het laatste jaar na. We gingen toen in de herfstvakantie langs gaan maar hadden onverwachts gratis tickets voor Phantasialand en zijn daar toen een dagje heen geweest. Een maand later werd bekend gemaakt dat ooit voorgoed verleden tijd was...
Nou, hé hé, ik was er dit weekend nog niet aan toegekomen, maar bij deze dus: het animatie-testje van Stor de Bostor:
http://www.youtube.com/watch?v=ah8Uv6p5YEM
Zoals eerder aangestipt is het allemaal nog erg rudimentair. Zijn hals en ook wel het hele hoofd zijn nog niet gerigged, d.w.z., nog niet voorzien van een digitaal skelet dat ik kan manipuleren. Tevens mijn excuses voor de geluidskwaliteit die een beetje dof klinkt.
Gezichtsuitdrukkingen stonden er al in, hoewel die nu ook wel een pak beter kunnen, nu ik het zo terug zie. Maar ach, dat heb je als je ouder werk terugziet :)
Als bonus hierbij de animatietestjes die ik deed om een beetje feeling te krijgen voor de lipping en zijn gezichtsuitdrukkingen.
http://www.youtube.com/watch?v=V50yUJ8Fb48
http://www.youtube.com/watch?v=p-CNuctvmy8
Voor de look wou ik me baseren op jouw schetsen, John. Om dat effect echter te bereiken zou ik het nu op een totaal andere manier aanpakken. Stiekem zou ik er nog eens de tijd voor vrij moeten maken om het volledig af te maken.
Mijn uiteindelijke doel was een virtuele representatie maken van de Ooiters, zodat dit ook digitale mogelijkheden kon bieden. Kijk maar naar de Sprookjesboom-serie van de Efteling (ook al ben ik zelf niet zooo te spreken over de digitale verbastering van de Anton Pieck-look, maar dit geheel terzijde)!
In ieder geval, veel plezier ermee :)
Dank je Nicolaï voor je verhaal.
En zeker ook omdat je mijn kennis van onze taal weer met een prachtig gezegde hebt verrijkt!
"Een boontje hebben voor....", die kende ik nog niet!
Hallo allemaal,
Ik ben een gelukkige die wel in het bezit is van dit prachtige boekwerk.. Wellicht niet geheel op legale wijze verkregen maar wat doet dat er nog toe. Het is een prachtig onderdeel van mijn ooit-collectie.
En mijn plek in Ooit.. officieel ben ik nooit Ooiter geweest. Ik passeerde de grens voor de eerste keer in AD 2 en ben daarna nooit meer weggegaan. Het was voor mij een tweede thuis waar de werkelijke wereld even opzij gezet kon worden. Hoewel ook in Ooit de minder leuke dingen van het leven langs kwamen in al die jaren uiteraard.
Theater kijken en heel heel veel gefotografeerd. Mijn grootste ooitse schat bestaat uit duizenden foto's ingeplakt in zo'n 40 albums. En dan ook nog mijn beren. Hoe combineer je 2 hobbies... Ga in ooit zitten kostuums bestuderen (en uittekenen) en dan thuis in klein formaat (de beren zijn ongeveer 30 cm.)de kostuums zo precies mogelijk namaken. De beren maak ik ook zelf zo kan je leuk persoonlijke dingen zoals beren met lang haar en vlechten maken.
Voor wie nu echt niet weet waar ik het over heb kijk even op mijn site. Tijden niet bijgewerkt dus let daar alsjeblieft niet op maar even voor het "ooit-beren beeld".
http://users.ncrvnet.nl/excalibear/pages/ned/beren/ooitberen.htm
Groetjes,
Marjolein
Hoi Marjolein,
Dank voor je verhaal.
Dat moet toch elke keer een mijl op zeven geweest zijn om zo vaak naar Ooit af te reizen vanuit het noorden van het land?
En waarom begin je eigenlijk geen weblog voor je foto's en kostuumontwerpen?
Het is wonderbaarlijk hoeveel Ooitberen je al gemaakt hebt!!
Wat een werk moet dat geweest zijn?! Volgens mij heken ik ergens o.a. Stor en de Zeeheer? Heb je Rak ook gemaakt?
Zou leuk zijn om die wat beter te kunnen zien.
Je linkje naar je website doet het trouwens niet. Hier heb ik een andere:
http://tinyurl.com/32a5etj
Groetjes
John
Hoi John,
Ik woonde destijds nog in Veenendaal een stuk beter te doen hoor en zeker toen ik een auto tot mijn beschikking had.
Ja hoor Rak is er ook hij staat naast Stor. Zal even op zoek gaan naar wat losse foto's want Rak is ook in het bezit van Troe.
En een weblog heb ik ook al wel eens aan gedacht maar nog nooit aan begonnen. Teveel andere dingen aan m'n hoofd op het moment. Toch maar eens starten denk ik...
Groeten Marjolein
Een reactie posten