Taart!

Op 26 januari 2000 werd ik ontboden ten kantore van Tobias Taminiau om te spreken over een nieuw beeldmerk voor het onderdeel van de organisatie van het Land van Ooit waar hij sinds enige tijd de scepter over zwaaide, n.l. Taminiau Lisencing & Publishing.
Tobias, de oudste zoon van Marc en Marjan, wilde een logo waarin een taart verwerkt was zoals ik die jaren daarvoor al eens had gemaakt voor een illustratie uit het ongepubliceerde Staatenboek. Hij had de desbetreffende tekening als voorbeeld voor mij meegenomen.

Thuisgekomen maakte ik een paar bladen met schetsen.

Een paar van deze schetsen werkte ik wat verder uit, o.a. met tekst en bovendien maakte ik een aantal variaties in kleur. In die tijd had ik net mijn eerste I-macje. Er stond een eenvoudig fotobewerkingsprogramma op geïnstalleerd waarmee ik af en toe experimenteerde. Ik geloof dat het PhotodeLuxe heette. De kleurvariaties die hier te zien zijn behoren tot mijn allereerste schreden op het digitale pad. Overigens ben ik er nooit erg veel verder in gekomen, hoewel Photoshop mij niet geheel vreemd meer is. Hoe dan ook, geef mij maar potlood, papier en verf. Maar goed, dat is een heel ander verhaal.
De schetsontwerpen stuurde ik vervolgens naar Tobias ter beoordeling. Voor alle duidelijkheid: Maxim en Yannic zijn mijn kinderen.

Erop terugkijkend, maar waarschijnlijk toen ook al (hoewel ik me dat niet meer precies herinner) vind ik het laatste ontwerp eigenlijk het sterkst, want eenvoudig en strak, hoewel in dit schetsontwerp de taart nog een beetje scheef op de tekst staat, maar dat zou natuurlijk in de definitieve versie rechtgetrokken zijn geworden.
Maar ja, zoals wel vaker besloot Marjan toch helemaal anders en kwam zij - geheel in stijl - met een veel overdadiger voorstel, dat ik gedwee overnam en volgens haar aanwijzingen uitwerkte tot een eerste schetsontwerp.

Voor de basis bedacht ik dat een "spekkie" wel een leuk idee was in dit ontwerp. Overigens waren we het over de kleurstelling van mijn eerdere ontwerpen snel eens. Zwart-lijn met drie steunkleuren, rood, roze en geel. Helemaal Ooits en in verband met het spekkie kwam dat natuurlijk ook goed uit, want ook roze/geel tenslotte.

Het nieuwe ontwerp faxte ik naar Marjan, want zoals altijd overlegde ik met haar de voortgang van het tekenwerk en later via de telefoon bespraken wij het ontwerp uitvoerig en besloten we dat er hier en daar nog wat kleinigheden moesten worden aangepast.

Dit resulteerde in een meer definitieve versie, waarvan alleen de letters iets te vet bleken te zijn. Die paste ik natuurlijk naar haar wensen aan.

Dit ontwerp werd door Marjan goedgekeurd en vervolgens kon ik met de uitwerking beginnen. Deze bestond uit het maken van vier kleurgescheiden opnamemodellen; achtereenvolgens een z/w-lijn tekening, een opnamemodel voor de kleur geel, één voor de kleur rood en één voor de kleur roze.

.....wat uiteindelijk leidde tot het volgende resultaat. Naar mijn mening een vrolijk en lekker gek ding waar ik helemaal zelfstandig waarschijnlijk nooit opgekomen zou zijn.

Het logo werd onder meer toegepast op briefpapier en enveloppe en in een halftoon-versie op een document dat - naar ik vermoed - werd gebruikt als omslag voor videobanden.